พอนั่งรถมาถึงเขาย้อย ตอนแรกกะว่าจะแวะทานข้าวราดแกง กับกาแฟ ร้อน ๆ เสียหน่อย แต่พอมาถึงคนเยอะมาก ทั้ง 2 ร้าน และก็เข้าซ้ายไม่ทัน เพราะขับเร็วไปหน่อย (แบบว่ารถไม่ติดนะ) ทำงัยหละที่นี้ เลยร้านมาแล้วด้วย จึงขับไปเรื่อย ๆ จนมาถึงร้าน.... (เดลินิวส์รับรองความอร่อย) จึงแวะเข้าไปทาน สั่งแกงแพนงหมู กับไข่ต้ม 3 จาน ส่วน ของน้องหนุ่ย สั่ง ผัดกาดดองผัดไข่+ไข่ต้ม หิวก็หิว แต่แม่เจ้าประคุณเอ๋ย รสชาติสุดยอดมาก มาแค่ไหน เหลือแค่นั้น แม้กระทั่ง ไข่ต้มยังไม่อร่อยเลย จึงไปสั่งกาแฟร้อน คนขายใจดีชงให้เรา เราแอบมอง คนชงใส่กาแฟ แค่ ครึ่งช้อน และให้น้ำตาล 1 ซอง ครีมอีก 1 เราเลยขอครีม อีก 1 เป็น 2 เอามาปรุง ปรากฏว่ามันดื่มไม่ได้จริง ๆ เหมือนน้ำล้างถ้วยกาแฟ จึงคิดเงินดีกว่า หมดไป 275 บาท
เดินทางมาถึง อช.เขาสามร้อยยอดประมาณ 10 โมงเช้า ก็เสียค่าธรรมเนียมเข้าอุทยาน 190 บาท ค่าเข้าคนละ 40 บาท ค่ายานพาหนะ 40 แล้วก็ขับรถมาที่บ้านบางปู เพื่อจะต่อเรือข้ามฝากไปแหลมศาลา ค่าเรือ ไป-กลับ เหมาลำ 10 คน 300 บาท แต่ถ้าค้างคืน 500 บาท (นั่งเรือ ไม่ถึง 10 นาที) ตอนแรกพวกเรางกนะ ก็แหมไปแค่เนี๊ย ตั้ง 500 บาท ตัวหารเงินก็น้อย จึงลองเดินเท้าขี้นไปชิมรางก่อน โอ๊ย แทบตาย (ขนาดตัวเปล่านะเนี่ย ถ้าต้องแบกสัมภาระจะขนาดไหน จึงต้องยอมเสียเงิน แลกกับการแบก แต่ก็ไม่ลืมจะเก็บภาพวิวจากด้านบนมาฝาก
จากนั้น ก็ขนสัมภาระออกมายืนรอเรือของเรา เพื่อจะนั่งข้ามไปแหลมศาลา คนเยอะมาก ๆ แต่ส่วนใหญ่จะไป-กลับ เพราะที่แหลมศาลา บ้านพักยังมีไม่มากนัก ดังนั้นจึงไม่ค่อยสะดวกเพราะต้องจองล่วงหน้า
และแล้วเรือก็นำเรามาถึงแหลมศาลา จึงรับกุญแจกับเจ้าหน้าที่ และเข้าบ้านพักชื่อบ้านคูหา บ้านใหญ่มาก นอนได้ 8 คน มี 2 ห้องนอน 3 ห้องน้ำ เมื่อเก็บกระเป๋าเสร็จ ก็เดินไปทานอาหารเที่ยงที่ร้านค้าสวัสดิการ ใกล้ ๆ ที่พัก อาหารที่นี่รสชาติก็ใช้ได้ทีเดียว แต่จะมีป้ายติดแจ้งไว้ตลอดที่ร้านอาหาร แม้กระทั่งบ้านพัก จะแจ้งให้ทราบว่าน้ำแข็งมาไกล ละลายไปกว่าครึ่ง ดังนั้นน้ำแข็งที่นี่จะแพงกว่าปกติ กระป๋องละ 10 บาท แต่เราว่าก็โอเคนะ (เพราะที่ร้านหมูกะทะ ไม่ต้องเดินทางไกลกระป๋องละตั้ง 30 แหนะ)
เมื่อจัดการกับอาหารเที่ยงแล้ว ก็กะว่าจะมาปิ้งยางอาหารทะเล และแล้ว...... ซวยหละสิ ดันลืมน้ำจิ้มซีฟู้ดที่ให้ เจ๊หมวยทำมาให้ 2 ชนิด คือพริกแดง และพริกเขียว (เจ๊หมวยที่ว่านี้ คือแม่ไอ้หนุ่ยมันนะแหละ หรืออีกอย่างก็คือแม่ยาย ของไอ้ฮ้อนมัน งง...เปล่า) พลขับของเรารับอาสาเดินขึ้นเขาไป - กลับ 2 กิโล เพื่อไปเอาน้ำจิ้ม (หน้าบางไม่กล้าขออาศัยเรือไป แจ้งว่าลืมของขอนั่งฟรี เรื่องแค่เนี้ยทำเป็นอาย ไม่รู้จะอายทำมัย นักท่องเที่ยวตั้งเยอะแยะ) ระหว่างที่รอน้ำจิ้ม พวกเราก็เดินถ่ายรูปกันที่ทิวต้นสน
เหนื่อยแล้วกว่าจะรู้จุดว่าต้องกระโดดตอนไหน เล่นเอาลิ้นห้อย เลยเรา (แต่ไม่บอกหรอกว่าตอนไหน ให้ไปฝึกเอาเอง แบบว่าหวงวิชานะ) จากนั้น ก็นอนมั่ง กระโดดเยอะแล้ว
เจ้าโป้งขอนอนก่อนนะ
น่าสงสารจัง รับบทหนัก จึงขอเดี่ยว ๆ บ้าง (คิดว่าสวยกว่ามีคนนั่งนะ คิดเหมือนกันเปล่า)
หลังจากนั้นก็เก็บภาพทิวทัศน์อันงดงาม และหายเหน็ดเหนี่อยกับการกระโดด ก็มาจัดการกับอาหารทะเลที่ซื้อมาซะ อย่าให้เสีย เริ่มจากย่างกุ้งก่อน ผลัดกัน ย่างคนละที สองที ก็มันครั้งแรกของเรานี สนุกดี ลืมบอกไปเราเอาเตาย่างมา 2 ประเภท คือใช้ถ่านหุงข้าว กับใช้ไฟฟ้า ที่นี่อนุญาติให้ใช้ไฟได้จึงเสร็จเรา ใช้เตาไฟฟ้าย่างเสียเลย ขณะย่างก็นึ่งปูไปด้วย แหม....กลิ่นมันช่างหอมรัญจวนเสียนี่กระไร ถ้าไม่เชื่อดูจากภาพประกอบแล้วกันนะ
สุกยังวะ.....ช่วยดูหน่อยดิ
หลังจากที่ปิ้ง ไปทานไป ดื่มเบียร์ กันไป มันช่างอร่อยได้ใจ จริง ๆ พับฝ่าสิ บรรยากาศสวย ๆ กระรอกน้อย หลายตัว วิ่ง ไล่จับกัน ตามพื้น และบนต้นมะพร้าว ช่างมีความสุขมาก ๆ ดูเวลาประมาณ 4 โมงเย็น คงต้องหยุดทานกันก่อน เพื่อจะเดินไปเที่ยวที่พระที่นั่งคูหาคฤหาสน์ ณ ถ้ำพระยานคร เพราะเวลา ไป-กลับ ประมาณ 1 ชั่วโมง กลับมาจะได้ลงเล่นน้ำทะเลกัน ว่าแล้วก็เดินทางกันเลย
ระยะทางแค่ 430 เมตร แต่สุดยอด คนเยอะมาก ช่วงที่ขึ้นตอนแรก ๆ ทางชันสูงทีเดียว แถมไม่มีที่พัก สุดยอดจริง ๆ เล่นเอาเหงื่อไหลเหมือนอาบน้ำกันเลย หัวใจเต้นแรง ปวดหัวตุ๊บ ๆ (ก็ก่อนขึ้นดันดื่มเบียร์ไปซะหลายแก้ว แถมหยิบแก้วคนนู้นกิน คนนี้กิน ผิดอีก ทั้งมึนทั้งเหนื่อย ไม่ได้แก่นะ แต่ว่าเมานะ) ไอ้หนุ่ย มันชั่วร้ายมาก ๆ มันสะใจ ที่ได้ไปทริปนี้ เพราะว่ามันบอกเราว่าสะใจจริงโว้ย เห็นไอ้นุช มันเหนื่อยสุด ๆ ชั่ว จริง ๆ มันไม่เกิดก่อนบ้างแล้วไป ...จำไว้)
พอขึ้นมาถึง ก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เพราะว่าสถานที่สวยดีค่ะ ร.5 ทรงชอบที่นี่มาก มาที่นี่ถึง 2 ครั้ง รวมทั้ง ร.7 และ ร.9 ของเราก็เคยมานะ
ซุ้มรอดคู่ ไม่ค่อยมีคนรอด แต่เรารอด ตอนรอดก็จูงมือกันรอด (คิดเอง เออเอง ว่าจะได้อยู่เป็นคู่) แต่พอมาถามคนแถวนั้น ก็บอกว่าถ้าใครได้รอดแล้ว จะได้กลับมาที่นี้อีก ดีแฮะ แบบว่าอยากกลับมาอีก ชักจะหลงเสน่ห์ที่นี่แล้วสิ
ใช้เวลาเดินทางไป-กลับ ประมาณชั่วโมงเศษ ตามที่เจ้าหน้าที่แจ้งไว้ (ลืมบรรยายไปว่าระหว่างทางลง เหงื่อของเรากับเจ้าโป้งอาบโทรมกาย พอเดินผ่านเด็กตัวเล็ก ๆ เด็กถามแม่ว่า ข้างบนมีที่อาบน้ำด้วยหรือค่ะ ? หนุ่ยบอกว่าไม่มีหรอก และเป็นเหงื่อของพวกเราต่างหาก ทำงัยได้ก็คนมันร่างกายสูบฉีดดีก็อย่างนี้แหละ)หลังจากลงมาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าลงเล่นน้ำทะเล ให้หายเหนื่อย แต่น้ำลง ลง มาก ๆ (มารู้ตอนหลังว่าต้องอาบตอนเช้า ๆ น้ำทะเลจะขึ้นสูง และใส แจ๋ว แหวว สีเขียวน่าอาบมาก ๆ โง่จริง ๆ วันหลังจะกลับมาอาบแก้ตัว) น้ำไม่ใส แถมลงไปลึกจนเหยียบโคลนเลยทีเดียว น้ำอุ่น ๆ ก็ดีเหมือนกันเหมือนมาทำสปา แถมอาบโคลนด้วย ก็ได้บรรยากาศไปอีกแบบ หลังจากอาบน้ำเสร็จก็ขึ้นมาทำอาหารกันอีก ทีนี้ เหลือกุ้งนางอีก 1 กิโล ทำงัยหละ โทร.ไปถามแม่ว่ากุ้งเค็มทำอย่างไร แม่บอก ว่ากุ้งครึ่งกิโลใส่เกลือไอโอดีน ครึ่งช้อนโต๊ะ เราก็ทำกัน และที่เหลือก็ย่างกินกันอีก 1 มื้อ (ลืมบอกว่าว่าไปสั่งต้มยำน้ำใส,ไข่เจียวหมูสับ และข้าวเปล่ามาทานกับอาหารของเราด้วย)
วัน ๆ ไม่ทำอะไร คอยจ้องอย่างเดียว ว่ากูจะกินมึง กูจะกินมึง (ขอบอกว่ากุ้งเค็มอร่อยโครต)
เช้าแล้วของวันที่ 14 เมษา ตื่นแต่เช้าเดินเล่นตามชายหาด แล้วโชคดีเห็นชาวบ้านแถวนั้น ปักตาข่ายดักปลาเอาไว้ จึงเดินเข้าไปดู วันนี้ได้แมงดา 2 ตัว (น่ากินเชียว ไข่มันอร่อยจัง) อุ๊ยบาปกรรม จึงถ่ายรูปเก็บไว้ซะหน่อย จากนั้นก็ถ่ายรูปตอนเช้า ๆ และเดินเล่น ก่อนจะมาต้มกาแฟ กับ มาม่าทาน เป็นอาหารประจำ ที่ติดตัวไปด้วยทุกทริปก็ว่าได้
หลังจากจัดการกับอาหารเช้าเสร็จ ก็อาบน้ำอาบท่า เตรียมตัวกลับ เพราะว่าแจ้งกับคนขับเรือว่าจะกลับตอน 10 โมงเช้า (แต่ประมาณ 9 โมงคนขับเรือเดินมาถามแล้วว่าจะกลับหรือยัง ก็โอเค กลับก็กลับเพราะต้องแวะไปไหว้วัดห้วยมงคลต่อและนัดกับแม่ที่เดอะมอลล์ไว้ จึงเก็บภาพบรรยากาศก่อนกลับอีกสักหน่อย
ขุดหาอะไรนะ ....อ๋อ...เอาใจแฟน ใต้ทรายมันเย็นนะสิ แล้วก็หยอกล้อกันน่าอิจฉาหมาตัวเมียจัง ตัวผู้ทำมัยมันช่างเอาใจจริง ๆ
ขอแบบคู่บ้าง
ใครบังคับ ....มันถ่ายวะ
ต่อจากนั้นก็แวะไหว้พระที่วัดห้วยมงคลเพื่อเป็นสิริมงคลกันซักหน่อย และจะซื้อน้ำอบเพื่อสรงน้ำพระ แต่แหม น้ำอบขวดกระจิ๊ดเดียว ขายชุดละ 100 บาท พร้อมผ้ายันต์ และรูปภาพพระ แพงจัง แค่น้ำอบอย่างเดียว ซัก 30 บาทก็จะสรงแหละ จึงไม่ได้สรง ได้แต่ไหว้อย่างเดียว แดดร้อนมาก ๆ จึงถ่ายรูปเป็นที่ระลึกก่อนกลับ
และแวะซื้อของฝากที่ร้านแม่กิมไล้ ถึงกรุงเทพฯ เวลา บ่าย 2 โมง เป็นอันจบทริปแห่งความประทับใจอีก 1 ทริป ใช้ระยะทางทั้งหมด 487 กิโล ค่าใช้จ่าย 6,170 บาท (ไม่รวมพวกครีมกันแดด,กล่องโฟม) ถึงบ้านและให้อาหารปลา และไปทานสุกี้ต่อกันที่ เอ็ม เค และได้ถ่ายรูปฟรีในวันครอบครัว เล่นกับหลานเพลิน สนุกดี พอ 6.30 น . กลับบ้านอย่างมีความสุข พบกันใหม่ทริปหน้า......
