6 โมงครึ่งหนุ่ย+โป้งมารอที่ป้ายรถเมล์หน้าบ้านเหมือนเคย และฮ้อนก็ลางานครึ่งคืนเหมือนเดิม และขับไปรับติ๊กกับพี่ผ่อง ไปซื้ออาหารทะเลที่มหาชัย เหมือนหนังเรื่องเดิมไม่มีผิด แต่ต่างกันก็ตรงที่ตลาดน้ำท่วมมาก ๆ ถึงครึ่งเข่า ขาเนี้ยเปียกซกเลยเดินลุยน้ำกันเลยหละ 555 (ติ๊กโทร.มาบอกว่าน้ำทะเลหนุนน้ำขึ้นมาก ๆ ให้ใส่ขาสั้นมาจ่ายตลาด)เรารีบโทร.หาหนุ่ยตอนเช้าเลยว่าน้ำจะท่วมนะ ให้เปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้นมา หนุ่ยเซ็งเลยตอนแรกใส่ขายาว กับรองเท้าผ้าใบ (ซื้อใหม่) เลยต้องเปลี่ยนเป็นกางเกงทหารกับรองเท้าแตะ ลุย
ที่ตลาดหมาชัยตรงท่าน้ำ น้ำขึ้นมาก ๆ ไม่เคยเห็นเรือลอยขึ้นสูงแบบนี้มาก่อนเลย และน้ำทะเลก็ปุด ๆ เตรียมจะท่วมตลาดแล้ว จึงรีบซื้ออาหารกันใหญ่ ไม่ได้เดินเลือกเลย เจอเจ้าไหนก็คว้าเลย ช้าไม่ได้หรอกเดี๋ยวน้ำจะขึ้นถึงหน้าอก 555 บางคนว่ายน้ำไม่เป็นด้วยสิ พอซื้อเสร็จก็มุ่งหน้าสู่แก่งกระจานนนนน
ระหว่างทางแวะซื้อขนมครกชาววังที่ปั๊มน้ำมันตรงวังมะนาวก่อน (หมูตอนบอกว่าขนมครกเจ้านี้อร่อย...จัดไปอย่าให้เสีย) รสชาดก็อร่อยดี แต่เราว่ามันหวามไปนิดนึง ถ้าน้อยกว่านี้จะดีมั๊ก ๆ
ขับต่อไปก็แวะทานอาหารเช้าที่ร้านเพชรเพิ่มพร อาหารประเภทคนใต้เลยรสจัด ๆ ตอนแรกจะเดินออก แต่มองไปทุกโต๊ะ ทานกันเกลี้ยงเลย สงสัยจะอร่อย จึงเปลี่ยนใจเข้าไปสั่งใหม่ รสชาดก็ไม่ค่อยจะโดนสักเท่าไหร่ แต่ก็ดีกว่าร้านข้าวแกงกัลณิการ์กว่าเป็นไหน ๆ ร้านนั้นประทับใจสุด ๆ จนถึงทุกวันนี้เลย 555
บ้านพักน่ารักดี สีเขียว มีระเบียงชมวิวของเขื่อนด้านหลัง โรแมนติกดี ข้าง ๆ บ้านเป็นศาลาชมวิว แต่ไม่มีใครมาชมเลย เพราะเค้าจำกัดไว้ ไม่ให้ใครมากางเต้นท์ในที่นี้ได้ จึงกลายเป็นที่พักส่วนตัวจริง ๆ แต่รอบ ๆ เขื่อนสิ เต้นท์กางกันให้บึมเลย แทบจะเกยกัน ฮ้อนบอกว่าใครจะทำอะไรกันเนี่ยเต้นท์ข้าง ๆ ได้ยินเลย แหมช่างคิดได้นะ ใครน้ามันจะทำอย่างนั้น เออ ถ้าเต้นท์ห่าง ๆ กันก็ว่าไปอย่าง 555
เก็บของเสร็จก็ช่วยกันล้างอาหารทะเล ที่ขนซื้อกันมา (ตอนแรกหนุ่ย บอกว่าสงสัยจะไม่พอ เพราะว่าเวลากินเยอะมาก ๆ กินตั้งแต่เที่ยงไม่มีเวลาจำกัดสงสัยจะไม่อิ่มแน่ ๆ เลย...ว้า เบียร์ก็เพียบ... SPY ก็เยอะสงสัยกับแกล้มจะน้อยไปแล้วเซ็งเป็ด...หนุ่ยบอกนะ อันนี้หนุ่ยบอก)
ปล่อยสาว ๆ ย่างอาหารกันไปก่อน เรากับฮ้อนออกไปซื้อข้าวสวย และฮ้อนอยากกินต้มยำ จึงขับออกไปที่ตลาด ซื้อเครื่องต้มยำ ,ส้มตำ,ข้าวสวย,ข้าวเหนียว,ข้าวโพด พอกับมาอาหารก็สุกพร้อมทานแล้ว ลงมือเลยสิ ไม่ รอช้าแล้ว (คราวนี้แม่หมวยแก้ตัวเรื่องน้ำจิ้มซีฟู้ดใหม่ เอามาเยอะกว่าครั้งที่แล้วอร่อยฝีมือยังไม่ตกนะเนี่ยแม่ใครก็ไม่รู้) .....ติ๊ก + พี่ผ่อง กิน SPY เรากับหนุ่ย กินเบียร์กระป๋อง ส่วนฮ้อน+โป้ง กินแป็ปซี่ แข่งกันว่าใครจะกินได้มากกว่ากันสนุกดี แต่ที่ไม่สนุกก็คือไม่ได้เอาที่เปิดขวดมาด้วยเนี่ยสิ เปิดยากมาก ๆ กว่าจะได้แต่ละขวด ก็ดูผู้ชาย 2 คนสิเล่นกินแป๊ปซี่ แล้วแบบเนี้ยจะเปิดคล่องเหมือนมืออาชีพได้งัย แต่ฮ้อนกับโป้งก็ทำจนได้ ถ้าเป็นเราป่านเนี้ยคงได้แต่นั่งมองไปแล้วหละ
เห็นก้อนดำ ๆ ข้าง ๆ ข้าวโพดป่ะ มันคือฟักทอง (นิโกร) ไอ้ฮ้อนเห็นในรายการตลาดสดสนามเป้าเลยซื้อมาทำบ้าง แต่ใจร้อนย่างไฟแรง ๆ แค่ครึ่งชั่วโมงดำสนิท ในทีวีเค้าย่างกันตั้ง 3 ชั่วโมง มันจึงน่ากลัว ถ้าย่างไฟอ่อน ๆ เหมือนกับเค้ามันคงจะอร่อยแน่นอน
หลังจากบรรจุอาหารลงในกระเพาะจนเต็มแล้ว หนังท้องตึง หนังตาก็หย่อน จึงพร้อมใจกันมานอนพักเอาแรง เพื่อรอให้แดดร่มลมตดก่อน ค่อยไปเดินเล่นสะพานแขวน
ห้าโมงกว่า ๆ พระอาทิตย์ใกล้จะตกแล้ว เดี๋ยวมืดตุ๊กติ๊กเรียกให้ไปถ่ายรูปที่สะพานแขวน ก่อนไปดาราหน้ากล้องเจ้าประจำขอถ่ายรูปตรงระเบียงก่อนไป รูปแรก....วันนี้ไม่ขายส้มตำเหรอ...อ้าวมองในย้อนแสงเหมือนน้อยโพธิ์งามเลย 555...... ปล.รูปที่ 2 สวยหว่ะ (แก้ตัวใหม่)
ที่สะพานแขวนคนเยอะมาก กางเต้นท์กันเยอะแยะ (ล้นมาจาก ตรงที่ทำการ) เราหยอดเงินใส่ตู้ซื้ออาหารปลาไป แต่ไม่ได้ให้เพราะว่าลอยเต็มเขื่อนเลย คนก็เยอะ จึงไม่ได้เดินเล่นที่สะพาน ถ่ายตรงหัว
สะพานเอา แบบว่าคนเยอะมาก กลัวสะพานขาด 555
กลับมาที่พัก พระอาทิตย์ตกไปแล้ว เสียดาย จึงได้เก็บภาพมาแค่นี้
ทานกันไป มองนาฬิกากันไป โทรทัศน์ก็ไม่มีให้ดู (เปิดทีวีของไอโมบายของเราสัญญานก็ไม่ค่อยมี) ทำงัยหล่ะ วันนี้วันพ่อด้วยต้องจุดเทียนชัยและร้องเพลงสดุดีด้วย หนุ่ยจึงโทร.หาแม่ บอกว่าถ้าจุดเทียนแล้ว ให้รีบโทร.มาบอกด้วยจะจุดพร้อมกัน ...........
ท่อนนี้...ปากจู๋ทุกคนเลย555
เงียบกริ๊บ... ไม่มีเสียงโทร.จากแม่ซะที ทุ่มจะครึ่งแล้ว ทำไมยังไม่โทร.มาอีกนะ จึงออกมาที่ระเบียงลองเปิดทีวีทางมือถือดู ตายแล้ว.... เพลงสรรเสริญร้องแล้ว รีบจุดเทียนชัย 9 ดอก และร้องเพลงสดุดี ด้วยกัน (ครั้งแรกในชีวิต ที่ได้ยินเสียงของฮ้อนกับโป้งร้องเพลง ไม่น่าเชื่อเลยว่า 2 คนนี้ร้องเพลงเป็นด้วย เป็นบุญหูของพวกเราจริง ๆ) ร้องเพลงเสร็จขอให้ในหลวงของเราทรงพระเจริญ และหายจากพระประชวรโดยเร็ว และอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของปวงชนชาวไทยตลอดชั่วกาลนานเทอญ
แยกย้ายกันอาบน้ำ เข้านอน เพราะพรุ่งนี้ตีห้า รถเช่าจะมารับเพื่อไปดูทะเลหมอกกัน ราตรีสวัสดิ์...
ยัง..ยัง คืนนี้ยังไม่จบ ไอ้ฮ้อนโรคทางเดินหายใจกำเริบ จึงออกไปนอนข้างนอก ตอนตี 1 กว่า ๆ ตุ๊กติ๊กลุกเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงไอของไอ้ฮ้อน นึกว่ามันอยู่ในห้องอาบน้ำ จึงเปิดประตูเข้ามาโวยวายใหญ่ ว่าไอ้ฮ้อนมันเป็นอะไรไม่รู้ มันนอนในห้องอาบน้ำนานแล้ว ฉันเข้าห้องน้ำ 2 รอบก็ได้ยินเสียงมัน เราตกใจรีบลุกไปดูนึกว่ามันเป็นอะไรในห้องน้ำ เอะ...มันก็นอนที่โต๊ะไม้ตรงครัว ไม่เห็นจะนอนในห้องน้ำเลย แม่เจ้าประคุณรุนช่อง...แค่ชะโงกหน้าไปดูก็เห็นมันนอนแล้ว เล่นซะตื่นกันหมดเลยยยย
ตีสามครึ่ง พี่ไพ่ผ่องตื่นมาอุ่นหมูปิ้ง กับนึ่งข้าวเหนียว เพื่อนำติดตัวไปทานบนเขาพะเนินทุ่ง ทุกคนพร้อมหมด (ไม่อาบน้ำหรอก ไม่ทัน) ยกเว้นฮ้อน ไม่ไปจึงให้มานอนในห้อง และว่างก็เก็บข้าวของไปพลาง ๆ ตอนตื่น ตีห้าตรง อึ่งมารับตรงเวลา เราขึ้นรถตรงไปสามยอด ด่านแรกก่อน ใช้เวลาประมาณ 50 นาที อึ่งบอกว่า เดี๋ยวช่วงบน ต้องไปนั่งกะบะหลังเพื่อถ่วงท้ายด้วย ดีนะที่เรากับหนุ่ยเตรียมนำไอ้โม่งมาด้วย
พอรถมาถึงบ้านกร่าง สักพักรถติดแล้วครับบบบ เรา , หนุ่ย,โป้ง จึงไปนั่งหลังแทน อากาศไม่หนาว แค่เย็นสบาย ๆ
เกือบ 7 โมงครึ่งถึงเขาพะเนินทุ่ง จุดชมวิว กม.30 คนเยอะมาก ๆ ทะเลหมอกก็เยอะดี (มากกว่าหลาย ๆ ที่ในภาคเหนือเสียอีก)
ถ่ายรูปกันได้สักพัก ก็มานั่งทานข้าวเหนียวหมูปิ้งและกุ้งรวนเค็มกัน อร่อยดี (ข้างบนมีมาม่าต้ม ,กาแฟขายด้วยแต่ไม่ได้กินเงินเราหรอกเพราะว่าเราเอาอาหารขึ้นมาเอง 555)
กินเสร็จก็มาถ่ายรูปกันอีก แปลกจัง....เช้าแล้ว ค้างคาวยังไม่กลับรังอีกเหรอ ดูดิ๊ ถ่ายตรงไหน ค้างคาวแม่งบินอยู่ด้านหลังอยู่ได้ ไอ้สาดดดดด
ค้างคาวบินไปแล้ว .......ยังไม่หมด มีกระสืออีกแหนะ 555
หลังจากถ่ายรูปเสร็จตอนแรกจะไปจุดชมวิว กม.33 และ 36 เค้าว่าสวย และใกล้ชิดกว่าจุดนี้อีก แต่ว่ารถเยอะและนักท่องเที่ยวเยอะเหมือนหนอน กลัวไม่มีที่จอดรถถ้าขับไป จึงไม่ไป และนั่งรอเวลา 9 โมงเพื่อจะลงเขาเนื่องจากต้องเช็คเอาท์ ตอนเที่ยงด้วย
รอ รอ รอ แล้วก็รอ 9 โมงแล้วรถที่มาจากข้างล่างยังขึ้นมาไม่หมดเลย ได้เวลาลงแล้ว (รถขึ้น-ลงได้ทางเดียวสวนกันไม่ได้ต้องขึ้นลงเป็นเวลา) พอ 9 โมงกว่า ๆ รถเริ่มลงกันแล้ว คนขับรถเรา ยังนั่งเฉยอยู่เลย ใจเย็นโครต ๆ นั่งอยู่ได้ เลยให้โป้ง กับพี่ผ่องไปเร่ง หายไปกัน 2 คน เราเลยไปตาม เนี่ยเค้าลงกันแล้วนะ ต้องคืนห้องด้วย เค้าถึงยอมลง เวร..... ไม่เรียกก็ไม่ลง (ผ่านจุดไหน จอดทักเจ้าหน้าที่ทุกจุดเลย ...เวรอีก...ตอนแรกก็คิดว่าโชคดี แต่ตอนหลังคิดว่าโชคร้ายแล้วหละ) ถึงบ้านพัก 11โมง 45 นาที ฮ้อนน่ารักมาก เก็บข้าวของเสร็จแล้ว เตรียมขึ้นรถได้ เรารีบอาบน้ำ (เป็นประจำเดือน ระทวยจริง ๆ เลย ยังไม่ถึงกำหนดเลยสงสัยจะกินเบียร์และหอยแครงไปกระตุ้น) ส่วนคนอื่น ๆ ไม่อาบเพราะไม่ทัน กลัวนักท่องเที่ยวรอบต่อไปจะรอห้องนาน เป็นคนดีกันมากเลย... บ้านหลังอื่น ไม่เห็นรีบเลย ยังอาบน้ำนุ่งผ้าถุงกันอยู่เลย
ออกมาคืนกุญแจห้องพักที่ทำการ หนุ่ย,ติ๊ก,พี่ผ่อง ซื้อเสื้อคนละตัวเป็นที่ระลึก เพื่อช่วยทำบุญให้กับอุทยานฯ ออกจากแก่งกระจาน ก็แวะทานอาหารที่ร้านอะไรเพชร ๆ เขื่อนเพชร หรือแก่งเพชร จำไม่ได้ คนเต็มร้านเลย บรรยากาศที่ร้านดีมาก ๆ ริมเขื่อนสวยดี อากาศเย็นสบาย เมนูที่สั่งคือปลาแรดทอดกระเทียมกับน้ำจิ้มขนมหวาน,ไข่เจียวไม่ใส่น้ำปลา,ผัดฉ่าปลากดปรากฏว่าไม่อร่อย,ผัดผักรวมมิตรแต่เป็นศัตรูกับน้ำมันหอย,ยำผักกระเฉดรสชาติไม่จัด,ข้าวสวย 1 โถและสั่งเพิ่มอีก 2 จาน(ขนาดไม่อร่อยนะเนี่ย) พอเรียกเก็บเงิน 620 บาท ร้านลืมคิดข้าวเปล่าอีก 2 จาน ตอนแรกก็อยากจะบอกกับทางร้านแหละ แต่รสชาติอาหารไม่ได้เรื่องเลย จึงไม่บอกหรอกจ่ายเงินแล้วออกเลย 555
มุ่งหน้ากลับกรุงเทพฯ แวะซื้อลูกตาลสด,น้ำตาลสด กลับบ้านเป็นของฝาก เนื่องจากระหว่างทางไม่มีของฝากอะไรเลย รอคนขายปอกนาน แต่ก็เพลินดี สงสารเค้าเหมือนกันปอกให้เราไม่หยุดมือเลยเมื่อยแทนและเสียวมีดบาดด้วย พวกเราเล่นซื้อกันตั้ง 9 ถุง (3 ถุงร้อย)
ขากลับพวกเพื่อน ๆ ในรถอิจฉาเรากันใหญ่ (คนทำบุญมาดีก็งี้แหละ) ที่มีสามีดี รู้ไปทุกเรื่อง เล่าเรื่องได้หมด ความรู้เยอะแยะเลย พูดไม่หยุดเลย พูดอะไรไปคนข้างหลังมองหน้ากัน แล้วอมยิ้มกันใหญ่ หือ....อิจฉากันแล้ว อิจฉากันอีก ถ้าไม่มีบุญจริง ๆ ไม่มีทางได้นะเนี่ย 555
ส่งติ๊กเข็ด และพี่ไพ่ผ่องกลับบ้าน มีเงินเหลือคืน คนละ 320 บาท และส่งโป้งที่ป้ายรถเมล์หน้าบ้านเนื่องจากวันนี้ที่มาสเตอร์วูด ทำงาน จึงต้องนั่งรถไประยองเอง น่าสงสารจัง ต้องนั่งรถไฟฟ้าไปอนุสาวรีย์ชัยฯ และต่อรถตู้ไป (เห็นจะจริงอย่างที่หมอลักษณ์บอกจริง ๆ ว่าช่วงนี้ราศีธนูดวงไม่ดี โป้งโดนไปเต็ม ๆ แถมยังไม่มีบ้านอยู่อีก งานเข้า .....งานเข้ากรูเนี่ยแหละ555)
ส่วนหนุ่ยแวะที่บ้านเราก่อน เพื่อมาดูหน้าหลาน (ไอ้บุญธรรม) และเอาเต้นท์,ขาตั้งกล้องไปให้หมู กับพี่จืด เพราะพรุ่งนี้ 3 คน พ่อแม่ลูกจะไปเที่ยวเหนือกัน อิจฉาจริงพวกรัฐวิสาหกิจ ลาต่อเนื่องได้เป็นอาทิตย์
ส่งหนุ่ยกลับบ้านเสร็จ ไอ้ฮ้อนไม่สบายขึ้นมาอีก เฮ่อ..เวรกรรมวันนี้ยังพูดแจ๋ว ๆ พอถึงบ้านปุ๊บจะตายปั๊บเลย ร่ายกายมันแย่มาก สงสัยต่อไปนี้คงไม่ได้นั่งรถไปเที่ยวไกล ๆ เหมือนเมื่อก่อนแล้วตราบใดที่มันยังทำงานอยู่ที่นี่แย่จัง..... หรือว่าฟ้าลิขิตมาให้เราต้องนั่งเครื่องบินไปเที่ยวแล้วหละมั๊ง ไม่ต้องไปหวังพึ่งไฮ้ฮ้อนขับรถให้ 555 ทริปหน้าหลังปีใหม่จะมาเล่าให้ฟังว่านั่งเครื่องบินครั้งแรกในชีวิตเป็นอย่างไรพบกันทริปหน้า เชียงราย-เชียงใหม่ 10-12 มค.53 จ้า บ๊ายบาย จุ๊บ ๆ
ค่าใช้จ่าย บ้านพัก 1200บาท, กุ้งหัวโต 1 โล 120บาท,ปู 2 โล 375บาท,หอยแครง 1 โล 40บาท,กุ้งสะดุ้ง ไม่รู้กี่โล 300บาท(ซื้อมากกว่าครั้งแล้วมิน่าหละกินจนจะอ๊วกอยู่แล้วยังเหลือบึมเลย) ปลาหมึก 180บาท,ลอดช่อง 35บาท,ขนมครก 20บาท,ข้าวแกงเพชรเพิ่มพร 220บาท,น้ำแข็ง+แป๊ปซี่ 85บาท,เครื่องต้มยำ 40บาท,ข้าวสวย 30บาท,ส้มตำ+ข้าวเหนียว 90บาท,ข้าวโพด 20บาท,ค่าเข้าอช.270บาท,อาหารปลา 20บาท (ไม่ได้ให้ด้วย) โออิชิ 50 บาท,ค่าเช่ารถ 1600บาท,อาหารริมเขื่อนแสนอร่อย 620บาท น้ำมันรถ 580 รวม 5895บาท หาร 5 คน คนละ 1179 บาท
เป็นทริปสั้น ๆ แต่ก็ประทับใจจริง ๆด้วย อาหารการกินอุดมสมบูรณ์(มาก)
ตอบลบบ้านพักอบอุ่นนอนหลับสบาย ในรถคุยกันไม่หยุดคุยสนุกตั้งแต่มหาชัย -เพชรบุรี หรือถ้าไม่รู้เรื่องไหนถามฮ้อนได้ รู้ในสิ่งที่คุณไม่เคยรู้(อิจฉาชญานุชจังวุ้ย)
แล้วพบกันใหม่นะ บาย..